Skip to content
Posted by nflpolska AKTUALNOŚCI

Z notatnika Rams #12 / #13

13 i 14 tydzień rozgrywek to dla Rams starcia z Cardinals i Patriots. Kolejna bardzo ważna bitwa wewnątrz dywizji NFC West i potyczka z największa zmorą ekipy z LA ostatnich lat: Billem Belichickiem. Zapraszamy  – wyjątkowo – na podwójną relację z notatnika.

W 13 tygodniu rozgrywek Rams czekała potyczka z Arizona Cardinals, czyli z bezpośrednim rywalem z NFC West. Mecze takie jak ten są niesamowicie ważne w kontekście walki i rozstawienia w przyszłorocznych playoffs. Ekipa z Arizony, z bilansem 6-5 była nadal w walce o playoffs i w przypadku zwycięstwa zrównałaby się rekordem właśnie z drużyną Seana McVay. Rams z kolei nie mogli dopuścić do tego żeby gracze Seahawks odskoczyli im na dwa zwycięstwa.

Mecz zapowiadał się więc na emocjonujący i wyrównany. Czy defensywie Rams udało się zatrzymać świetnego w tym sezonie Kylera Murraya? Czy może QB Cardinals okazał się nieuchwytny i zbyt precyzyjny dla formacji Brandona Staleya?

Spotkanie rozpoczęło kapitalne posiadanie ekipy z Arizony. 4 zagrywki, 60 jardów i przyłożenie Dana Arnolda po świetnej, 59-jardowej asyście Murraya.

Po udanym podwyższeniu zawodnicy Kliffa Kingsbury’ego objęli prowadzenie 7-0.

Rams niestety nie potrafili odpowiedzieć. Przy 4th&6, na 38 jardzie połowy gospodarzy Sean McVay zdecydował się na zagranie czwartej próby. Niestety krótkie podanie do Roberta Woodsa okazało się nieudane i gracze z LA stracili posiadanie. Duży plus dla sternika Rams za odwagę, której brakowało często w poprzednich spotkaniach.

W kolejnej fazie meczu żadna z ekip nie potrafiła zdobyć punktów. Przełamanie nastąpiło pod koniec pierwszej kwarty. Rams poprowadzili długi, ponad 7-minutowy drive zakończony TD Cama Akersa po 9-jardowym biegu.

Po celnym extra point zawodnicy z Kaliforni wyrównali stan rywalizacji.

Drugą odsłonę ropoczęli Cardinals, ale już po trzech zagrywkach oddali futbolówkę gościom. Zawodnicy z LA odzyskali posiadanie na 44 jardzie własnej połowy i doprowadzili swój drive pod endzone gospodarzy. Przy 4th&goal Sean McVay ponownie zagrał odważnie i… znowu nie przyniosło to pożądanego rezultatu. Tym razem Rams zagrali hurry-up offense, a Cam Akers próbował biegu do lewej. Niestety RB z Kaliforni został zatrzymany przed goal line przez Angelo Blacksona. Cardinals odzyskali futbolówkę, ale w bardzo niedogodnej pozycji, ponieważ Murray był zmuszony rzucać z własnego endzone. Gracze Kliffa Kingsbury’ego nie byli w stanie skutecznie zdobyć nawet najmniejszej ilości terenu i byli zmuszeni wykopać piłkę przeciwnikom. Tym sposobem Rams rozpoczęli swój drive w bardzo dogodnej pozycji, na 45 jardzie połowy gospodarzy. Nieco ponad 3-minutowe posiadanie zakończyło się w endzone Cardinals. Przyłożenie zdobył Tyler Higbee, a świetną asystę zaliczył Jared Goff.

Po kolejnym udanym podwyższeniu Rams objęli prowadzenie 14-7.

Do końca pierwszej połowy pozostało tylko 51 sekund, a gracze z Arizony musieli wziąć się do roboty. Niestety to dzięki zawodnikom z Kaliforni zdążyli znależć się w zasięgu kopnięcia. Przy 3rd&2, na 45 jardzie połowy AZ Kyler Murray podawał na lewo do DeAndre Hopkinsa. WR Cardinals walczył o pozycję z kryjącym go Jalenem Ramseyem. W tej akcji ręce obydwu zawodników pracowały, ale arbitrzy rzucili flagę przeciwko CB Rams. 25-jardowa kara doprowadziła zawodników z Arizony na 30 jard połowy LA. Przy drugiej próbie, na 8 sekund do końa pierwszej połowy gracze Kliffa Kingsbury’ego kopnęli field goal, ale Zane Gonzalez przestrzelił, zabijając tym samym nadzieje Cardinals na zmniejszenie straty przed przerwą.

Trzecia kwarta obfitowała w zdobycze punktowe. Najpierw Rams kopnęli Field Goal z 39 jardów podwyższając tym samym swoje prowadzenie. Pozniej odpowiedzieli Cardinals. Ponad 6-minutowy drive zakończył się przyłożeniem DeAndre Hopkinsa po asyście Murraya.

Po celnym podwyższeniu Cardinals zniwelowali stratę do 3 punktów.

W kolejnym posiadaniu ponownie zapunktowali Rams. 9 zagrywek, 73 jardy i przyłożenie Jareda Goffa po QB sneak.

Po udanym extra point Rams wyszli na prowadzenie 24-14 i takim wynikiem rozpoczęła się czwarta odsłona meczu.

Ostatnia kwarte otworzył słaby drive Cardinals, w którym uzyskali tylko 10 jardów. Przy 4th&10 jedynym rozwiązaniem był punt i rozwiązanie to okazało się bardzo szczesliwe dla graczy Kliffa Kingsbury’ego. Andy Lee wykopał piłkę na 11 jard połowy Rams, a returnu próbował Nsimba Webster. Niestety PR Rams został bardzo szybko zaatakowany przez Charlesa Washingtona i wypuścił futbolówkę z rąk. Do piłki dopadł Trent Sherfield i Cardinals odzyskali posiadanie w bardzo dogodnej pozycji.

Już dwie zagrywki później w endzone gości zameldował się Kenyan Drake. RB AZ zdobył TD po 4-jardowym biegu.

Po celnym podwyższeniu Cardinals zniwelowali strate do 3 oczek.

Kolejny drive Rams był faktycznym końcem nadziei graczy z Arizony na dobry wynik w tym spotkaniu. 7 zagrywek, 76 jardów i TD Darrella Hendersona po świetnym, 38-jardowym biegu.

Po udanym extra point Rams wyszli na prowadzenie 31-21.

Dlaczego był to faktyczny konieć Cardinals w tym spotkaniu? Ponieważ od tego momentu gracze Kliffa Kingsbury’ego zaczęli popełniać błędy w kluczowych momentach meczu.

Najpierw, przy 2nd&7, na poziomie połowy boiska do Kylera Murraya dopadł Justin Hollins powodując fumble, po którym Rams odzyskali futbolówkę.

Następnie QB Cardinals rzucił pick-6, a autorem przechwytu i TD był Troy Hill.

Obydwa fatalne drivy były przedzielone jeszcze nieudanym Field Goal attempt Rams z 37 jardów.

Po celnym podwyższeniu gracze Seana McVay wyszli na prowadzenie 38-21 i przy niecałych 5 minutach do końca spotkania, nie mogło być mowy o udanym comebacku Cardinals.

Gracze Kliffa Kingsbury’ego zdobyli wprawdzie jeszcze TD na osłodę, ale było już zdecydowanie zbyt późno. Autorem przyłożenie był Dan Arnold a asystę zaliczył Murray.

Spotkanie zakończyło się zwycięstwem Rams 38-28.

Kolejny raz w tym sezonie obrona była decydująca. Aaron Donald zaliczył sack, Justin Hollins sack i FF. Troy Hill INT, a defensywa jako kolektyw ograniczyła Kylera Murraya do 173 jardów górą i 15 po ziemi. Przy słabej grze biegaczy Cardinals ( w sumie 21 CAR na 92 jardy), gracze z Arizony właściwie nie mieli argumentów żeby wygrać to spotkanie. Jedyne na co mogli liczyć to słaby mecz Goffa, ale ten był tym razem świetny. 37/47, 351 jardów, 1 pass TD, 1 rush TD to statystyki które nie mogły dać zawodnikom Kliffa Kingsbury’ego nadziei na zwycięstwo.

Zawodnik spotkania: Jared Goff

Dziś świetny, pewny i konsekwentny. Gdyby grał regularnie na takim poziomie, to z obecną defensywą Rams byliby głównym faworytem do występu w SB z konferencji NFC.

Na plus:

RBs Rams

Darrell Henderson Jr 3 CAR, 49 jardów, 1TD

Cam Akers 21 CAR, 72 jardy, 1TD

Jak nie Brown to Henderson, jak nie Henderson to Akers. Rams mają w tym sezonie trzech solidnych i bardzo różnych od siebie biegaczy. Daje to ekipie z LA możliwości przetestowania wszystkich wariantów biegowych w trakcie spotkania i trzymanie się tego schematu i wykonawcy, który przeciwko danej drużynie funkcjonuje najlepiej. Gra biegowa otwiera wszystko w schematcah Seana McVay i jeśli tylko sternik ekipy z miasta aniołów gra konsekwentnie po ziemi, Rams zdobywają pole i otwierają grę górą.

Co czeka teraz Arizone Cardinals? Po tej przegranej ekipa z AZ ma bilans 6-6 i jest na granicy playoffs. Następne spotkania wyglądają jednak całkiem nieźle dla graczy Kliffa Kingsbury’ego. Giants, Eagles, Niners, z którymi wygrali już w tym sezonie i ponownie Rams, tym razem na wyjezdzie. Jeśli tylko zawodnicy Seana McVay będą ostatni mecz sezonu grali o pietruszkę, Cardinals mają szansę na 4-0 i końcowy bilans 10-6, który prawdopodobnie da im udział w przyszłorocznym postseason.

Co czeka natomiast Rams? Cóż, tragiczni Jets w week 15, Seahawks w week 16 i wspomniani Cardinals w ostatnim tygodniu rozgrywek. Kalendarz niezbyt trudny, tym bardziej zważywszy na fakt, że Sean McVay ma sposób na Seahawks i Pete’a Carrola. Jednak to mecz z 14 tygodnia sezonu zapowiada się na najważniejszy. Może nie w kontekście samych playoffs, bo nie jest to jednak spotkanie wewnątrz dywizji, czy konferencji, ale zdecydowanie w kontekście morale całej ekipy. 14 tydzień rozgrywek to bowiem mecz z NE Patriots i rewanż za porażkę w SB LIII.

Całe ,,Ramily” ma jeszcze traumę po Super Bowl LIII i porażce z Patriots. Bill Belichick stał się właściwie źródłem wszystkich problemów Seana McVay od początku jego kariery jako HC w NFL. Owszem, sternik Rams był wcześniej ogrywany, choćby przez Matta Patricie (notabene protegowanego Belichicka), czy przez zespół Chicago Bears, ale to porażka w najważniejszym meczu sezonu 2018 odbiła się najbardziej na karierze HC ekipy z Los Angeles. Po ograniczeniu przez Patriots ofensywy Seana McVay do tylko 3 punktów, kolejne ekipy zaczęły imitować styl Billa Belichicka i stosować jego rozwiązania w meczach przeciwko Rams. To doprowadziło do fatalnego sezonu 2019, zakończonego brakiem kwalifikacji do playoffs. Sean McVay, Jared Goff i cała organizacja Los Angeles Rams miała więc sporo do udowodnienia i była żądna zemsty za najważniejsze spotkanie w historii ostatnich lat.

Mecz rozpoczęło posiadanie Rams zakończone od razu zdobyczą punktową. 6 zagrywek, 70 jardów i przyłożenie Goffa po QB sneak.

Po udanym extra point zawodnicy z Kaliforni objęli szybko prowadzenie 7-0.

Patriots nie potrafili odpowiedzieć. Krótki drive ekipy z Massachusetts zakończył się punt na 13 jard połowy LA.

Gracze Seana McVay byli skuteczni, zmotywowani i ponownie zapunktowali. Tym razem 70-jardowy drive zakończył się celnym Field Goal Matta Gaya.

Przy prowadzeniu 10-0 Rams coraz większa presja spoczywała na ofensywie Patriota, niestety jednak (dla fanów Pats) ponownie podobieczni Billa Belichicka nie potrafili znaleźć swojego rytmu. Już po trzech zagrywkach byli znowu zmuszeni oddać pole gospodarzom.

Kiedy wydawało się że Rams ponownie zapunktuja, Goff rzucił INT. Nie była to tym razem klasyczna wtopa Goffa, czyli horrendalnie zły read. QB Rams podawał nisko do prawej do Roberta Woodsa. Podanie było trudne dla skrzydłowego ekipy z LA, ale jeszcze trudniejsze do przechwycenia przez kryjącego go Mylesa Bryanta. Jakimś jednak cudem CB NE zanurkował za piłką i zdołał ją przejąć.

Kiedy wydawało się że gracze z Foxborough mogą wykorzystać sytuację i wrócić do meczu, ponownie dała o sobie znać defensywa Rams. Przy 2nd&9, na 19 jardzie połowy LA Cam Newton próbował podawać na screen do prawej strony. Zamiary rozgrywającego świetnie odczytał Kenny Young, który nie dość że przechwycił futbolówkę, to dobiegł z nią do endzone gości, zdobywając kolejne TD dla graczy Seana McVay.

Widać jakie emocje u sternika Rams wzbudzało to spotkanie.

Po celnym field goal gracze z LA powiększyli przewagę do 17 punktów.

Druga odsłona meczu przyniosła tylko jedną zdobycz punktową. Pats kopnęli celnie field goal z 29 jardów, niwelując tym samym stratę do dwóch przyłożeń. Pierwsza połowa meczu zakończyła sie wynikiem 17-3.

Poza jednym błędem Goffa, Rams grali do tego momentu bardzo skutecznie. RBs ekipy z LA zanotrowali aż 99 jardów po akcjach biegowych, co skutecznie odciążało Goffa i otwierało grę podaniową. Pats natomiast nie mieli specjalnie mocy w ataku. Owszem, defensywa zespołu z Massachusetts jest zawsze groźna, ale bez skutecznej gry w ofensywie nie mogło być mowy o odrobieniu dwóch przyłożen straty.

Drugą połowę rozpoczęli Patriots i znowu nie potrafili rozkręcić swojej ofensywy. Drive ekipy Billa Belichicka utknął na 42 jardzie połowy gospodarzy i Patriots musieli ponownie oddać posiadanie.

Co na to Rams? Cóż, przypieczętowali zwycięstwo w tym spotkaniu. Długi, prawie 10 minutowy drive zakończył się przyłożeniem Coopera Kuppa. Asystę w tej sytuacji zaliczył Goff.

Celne podwyższenie Matta Gaya zamknęło to spotkanie.

W czwartej odsłonie nie oglądaliśmy już akcji punktowych. Gracze Seana McVay końcówke zagrali bezpiecznie, bez ryzyka, podając zaledwie trzykrotnie i ograniczając swoją grę tylko do akcji biegowych. Patriots z kolei byli nieudolni w ofensywie i kompletnie nie potrafili skutecznie zdobywać terenu.

Spotkanie zakończyło się wynikiem 24-3. Brandon Staley i formacja defensywna Rams ograniczyła zdobycz Pats tylko do 3 punktów, dokładnie takiej samej ilości jaką gracze z LA uciułali podczas SB LIII. Sean McVay ma swoją zemstę, ale jak sam podkreślał po zakończonym meczu, blizny nie zostały zagojone, a przegrana w SB wciąż boli. Niemniej jednak bardzo pewne zwycięstwo przeciwko jednemu z najlepszych trenerów w historii NFL jest bezcenne w kontekście nastawienia i pewności siebie graczy z Los Angeles w ostatniej fazie rozgrywek.

W moim bold prediction przed sezonem (które nawiasem mówiąc potraktowałem mocno jako zabawę) typowałem Chiefs i Rams w przyszłorocznym Super Bowl. Nasz redakcyjny lider Karol Potaś stwierdził że ,,tymi Rams to zaskoczyłem:)”, ale teraz nie jest to aż taki nieprawdopodobny scenariusz. Z drużyn, które są w tym momencie w playoffs, Rams zdołali pokonać wszystkich i tylko Saints, Packers i Vikings pozostają jako ekipy, z którymi podobieczni Seana McVay jeszcze nie wygrali (ponieważ zwyczajnie z nimi nie grali). Żadna z wyżej wymienionych drużyn nie jest jednak monolitem i stanowi dla Rams przeciwnika do ogrania. Całe ,,Ramily” trzyma teraz kciuki za Washington FT, Cowboys, Cardinals i Seahawks, czyli kolejnych rywali San Francisco 49ers, jedynej ekipy, która moim zdaniem będzie faworytem w starciu przeciwko Rams. Na szczęście gracze Kyle’a Shanahana mają bilans 5-7 i bardzo długą drogę do przyszłorocznych playoffs.

Zawodnik spotkania: Cam Akers 29 CAR, 171 jardów, 5,9 YPC

Tym razem to rookie Rams był gównym aktorem spektaklu. Drużyna z Los Angeles musiała wybrać RB w tegorocznym drafcie i można śmiało stwierdzić, że wybrałą dobrze. Cam rozkręcał się powoli, ale obecnie prezentuje bardzo wysoki poziom i co bardzo ważne, nie spoczywa na nim presja bycia pierwszym, czy jedynym biegającym w ekipie. Darrell Henderson rozgrywa świetny sezon, a Malcolm Brown dokłada zadziwiająco dużo, więc Akers dostaje potrzebny czas na rozwój i aklimatyzację. Mam nadzieję że ominą go kontuzje i będzie do dyspozycji w ostatniej, najważniejszej fazie rozgrywek.

Na plus:

1 Aaron Donald 1,5 sacka

Co tu dużo dodawać…

2 Jared Goff 16/25, 137 jardów, 1 pass TD, 1 rush TD, 1 INT

Nie był bezbłędny ale z drugiej strony nikt nie mógł się spodziewać kapitalnego INT Mylesa Bryanta przy jego podaniu. Rzucał mało, jednak jest to zrozumiałe przy aż 36 akcjach biegowych jego drużyny.

3 Defensywa

Kenny Young 1 INT, 1 TD, 1 sack, 6-2 T-A, 1 TFL

Michael Brockers 3-2 T-A, 2 sacks

Morgan Fox 2 T, 1 sack

Aaron Donald 1-1 T-A, 1 TFL, 1,5 sack

Leonard Floyd 2-2 T-A, 0,5 sack

Indywidualnie przede wszystkim dobry występ Donalda i kapitalne Brockersa i Younga. Jako kolektyw, fenomenalne spotkanie.

Autor tekstu: Maciej Michalec

Źródło grafiki na czołówce: instagram @ rams

Categories

AKTUALNOŚCI, NFL, NFL, Wpisy

Tags

, ,

nflpolska View All

Leave a Reply

%d bloggers like this: