Futbol amerykański z NFLPolska – część druga czyli ofensywa

Zgodnie z zapowiedziami, jeszcze przed Super Bowl, zapraszamy na drugą cześć naszego “podręcznika” poświęconego taktyce. Zamknięciem projektu jest ofensywa, czyli to, co najpewniej najbardziej interesuje i przyciąga kibiców tego pięknego sportu. Tekst Maciej Michalec, korekta Karol Potaś.

Część 1 -> klik

Strona 1–2–3–4–5

W pierwszej kolejności przybliżamy zagadnienie tzw. routes. Są to ścieżki, które mogą biec poszczególni zawodnicy ofensywy.

WR1– klasyczny streak route, czyli bieg w prostej linii przed siebie. Przy tej ścieżce liczy się przede wszystkim szybkość zawodnika.

WR2– post route. Skrzydłowy biegnie przed siebie, by na adekwatnej do zagrywki odległości od LOS zbiec do środka boiska.

WR3– slant route. Ścieżka jest podobna do post, ale znacznie krótsza. WR biegnie przed siebie tylko kilka jardów, a później zbiega po skosie do środka boiska.

TE– corner route. Analogicznie do post route, ale tym razem Tight end ścina do linii bocznej.

RB– wheele route. Running back biegnie do linii bocznej, by w pewnym momencie ściąć w górę boiska. Jest to ciekawa ścieżka, wymagająca uwagi od slot-cornerbacka i Linebackera drużyny broniącej.

WR1– comeback route. Skrzydłowy biegnie przed siebie na dość daleką odległość, by zawrócić i skierować się albo w kierunku środka boiska, albo w kierunku linii bocznej, jednak zawsze w strone LOS, skracając odległość pomiędzy nim, a rozgrywającym. Tego typu akcja ma zastosowanie w sytuacjach, kiedy CBs utrzymują sporą odległość pomiędzy sobą, a WRs rywali, czyli nastawiają się głównie na krycie deep routes.

WR2– hitch route. Krótka ścieżka, w której skrzydłowy biegnie kilka jardów, zatrzymuje się i odwraca w kierunku podania.

WR3– curl route. Ścieżka bardzo podobna do hitch, ale nieco dłuższa.

TE– drag route. Krótka ścieżka, w której zawodnik biegnie równolegle do linii wznowienia.

RB– flat route (table route). RB biegnie w kierunku linii bocznej. Tego typu ścieżka może służyć jako checkdown (opcja którą wybiera QB, jeśli inni zawodnicy są kryci, albo rozgrywający jest pod presją pass rush), lub dobry puller route, czyli ścieżka ściągająca cornerbacka i robiąca miejsce skrzydłowym biegnącym do linii bocznej.

WR1– stop and go (w tym przypadku stop and fade). Tzw. double move w którym zawodnik na moment zwalnia, lub się zatrzymuje, aby znowu ruszyć (w tym wypadku) w tym samym kierunku.

WR2– ,,S” post. Route w którym skrzydłowy dwukrotnie ścina do środka boiska. Kolejny double move route.

WR3– smoke screen. Skrzydłowy praktycznie zostaje w miejscu symulując zagrywkę typu screen.

RB– Texas (angle) route. RB biegnie po skosie w kierunku lini bocznej, a później ścina do środka boiska.

TE– trail route. Ścieżka bardzo podobna do Texas route.

WR1– bieg przed siebie i ścięcie do śodka o 90st.

WR2– ścieżka w której zawodnik najpierw ścina do środka, później biegnie prosto, by na koniec odbić do linii bocznej.

TE– route analogiczny do tego WR1, ale w tym wypadku zawodnik ścina do linii bocznej.

RB1– swing route. Ścieżka podobna do table route, ale tu running back staje się jeszcze bardziej opcją tzw. checkdown. Jako designated play miewa zastosowanie w przypadku akcji typu screen.

RB2– ghost route. Zawodnik biegnie mniej więcej do poziomu LOS i odwraca się w kierunku piłki.

WR1– post-corner route. Skrzydłowy biegnie przed siebie, ścina do środka, aby na koniec skierować bieg w stronę linii bocznej. Bardzo podobny route pobiegł Tyreek Hill w czwartej kwarcie SB LIV przeciwko SF 49rs. Zagrywka nosiła roboczą nazwę Whasp, a Hill zdobył w tej akcji 44 jardy. Akcja ta odmieniła losy meczu i otworzyła Chiefs drogę do końcowego zwycięstwa.

WR2– zig route. Double move, w którym skrzydłowy zbiega do środka, a następnie zawraca i kieruje się w stronę linii bocznej. W futbolu funkcjonuje jeszcze tzw. reverse zig czyli lustrzane odbicie tej ścieżki.

WR3– fade route. Ścieżka podobna do streak, ale tu zawodnik nie biegnie idealnie w linii prostej, ale nieco ścina albo do środka boiska, albo w stronę linii bocznej. Tu również liczy się przede wszystkim szybkość skrzydłowego.

TE– crossing route. Zawodnik biegnie deep route w kierunku przeciwległej linii bocznej próbując ustawić się pomiędzy liniami.

RB– curl route. Analogiczna do curl route skrzydłowych

RB1– streak route. Podobna ścieżka do wheele route, ale tu RB ścina do środka znacznie szybciej.

RB2– out route. Ścięcie o 90st do linii bocznej lub do środka boiska.

RB– option route. Tu running back ma wybór, zatrzymać się i zagrać curl route, albo ściąć do zewnętrznej. W przypadku krycia strefowego i wolnego środka, zawodnik powinien zagrać curl, przy kryciu man 2 man ściąć do linii.

Po przedstawieniu Wam ,,routes” przyszła kolej na koncepty zagrywek stosowane w futbolu amerykańskim. Są to uniwersalnie zaprojektowane kombinacje routów, mające na celu uwolnienie od krycia i zrobienie miejsca poszczególnym zawodnikom.

Ale to już na kolejnej stronie – tekst strona 2 (z 5) -> klik

Strona 1–2–3–4–5