Futbol amerykański z NFLPolska – część pierwsza czyli defensywa i formacje specjalne
Po tekście poświęconym absolutnym podstawom, czyli pozycjom w futbolu amerykańskim, przyszła kolej na głębsze zaznajomienie się z tematem. Tym razem zajmiemy się tym, co czyni tę dyscyplinę wyjątkową – ustawieniami i formacjami stosowanymi w ofensywie, obronie i w ramach special teams, schematami krycia i ataku, playbooks. Ogólnie wszystkim tym, co w największym stopniu decyduje o wygranej lub porażce. Nie ma bowiem innego sportu, w którym podejście taktyczne ma tak wielkie znaczenie i w którym, absolutnie każdy może pokonać każdego. Ze względu na obszerność tematu, postanowiliśmy podzielić go na dwie części. Dziś przedstawiamy część dotyczącą defensywy i formacji specjalnych. Zapraszamy do lektury. Tekst Maciej Michalec, korekta Karol Potaś.
Zanim zaczniemy opisywać poszczególne formacje, chcieliśmy przedstawić szerzej zagadnienia krycia strefowego i indywidualnego, w obrębie danego ustawienia. W futbolu krycie może być indywidualne (Man to Man: Cover 0), mieszane (Cover 1, Cover 2 Man), oraz strefowe (Zone: Cover 2, Cover 3, Cover 4, Cover 6, Cover 9).
Ilustracja Cover 0-9 na przykładzie Nickel Normal
Zagrywki Cover 0 to z reguły blitz, w którym nie ma graczy grających strefowo. W przypadku obrony przeciwko standardowemu personelowi, czyli 1RB, 1TE, 3WRs, z reguły pięciu zawodników defensywy jest w kryciu indywidualnym, a reszta gra pass rush. Oczywiście zdarzają się też podwojenia, w takiej sytuacji ubywa pass rushers, ale ogólny zamysł pozostaje ten sam: bardzo agresywna gra i zmuszenie QB rywali do popełnienia błędu. Minusem jest oczywiście bardzo niewielkie zabezpieczenie tyłów, dlatego koordynatorzy defensywy rzadko decydują się na tego typu zagrywki.
W przedstawionej poniżej zagrywce cover 0 dbl safety blitz, safeties uczestniczą w pass rush, natomiast LBs i corners kryją man to man.
Cover 1– jest już mieszanym systemem krycia, w którym standardowo występuje od 1 do 3 zawodników w strefie (safety, dwóch safeties, dwóch safeties i LB lub safety i linebacker), odpowiednia liczba graczy stosujących krycie indywidualne, natomiast reszta to zawodnicy pass rush.
Cover 2 man– kolejny ,,mieszany” schemat, w którym strefowo grają najwyżej ustawieni safeties.
Cover 2– jest to obrona strefowa, w której boczni CBs grają nieco niżej, a tyły są zabezpieczane przez dwójkę safeties. Niedawnym przykładem fenomenalnej gry w tym systemie krycia był występ TB Buccaneers, w wygranym SB LV przeciwko KC Chiefs.
Cover 3– system, w którym boczni cornerbacks i najwyżej ustawiony free safety grają wysoko i mają za zadanie zabezpieczać głębokie strefy boiska.
Cover 4– dwóch safeties i boczni corners grają wysoko
Cover 6 i Cover 9– schematy w których po jednej stronie boiska mamy ustawienie Cover 4, a po drugiej Cover 2. Dwóch safeties i jeden boczny corner grają wysoko, drugi corner gra niżej. Cover 9 to w zasadzie lustrzane odbicie Cover 6.
***
Przedstawiamy również dwie inne, istotne modyfikacje schematów krycia. Pierwszy z nich to 2 read coverage, drugi to Tampa 2 coverage.
2 read coverage (zwany inaczej Palms, Cloud, Alert check, Cover 7 clamp) to schemat krycia oparty na cover 4 z tzw. match principles. Za autorów uważa się Nicka Sabana z University of Alabama oraz Billa Belichicka (wtedy Cleveland Browns). Jest to wariant, w którym kluczowe jest prawidłowe odczytanie routes, jakie biegną poszczególni WRs, a następnie dopasowanie do nich graczy defensywnych, którzy – de facto – grają man coverage.
Na przykładzie 4-3 defense.
Kluczowa w 2 read D jest identyfikacja route WR #2 (w schemacie powyżej jest to drugi WR od lewej strony-slot WR) i to ona determinuje zachowanie graczy formacji defensywnej.
CB1
Jeśli WR2 biegnie vertical route (jak powyżej) lub do środka, CB1 kryje man2man WR1. Jeśli WR2 biegnie do linii bocznej (out/corner route), CB1 kryje bezpośrednio WR#2.
FS
Jeśli WR2 biegnie vertical route, FS kryje bezpośrednio tego skrzydłowego. Jeśli WR2 biegnie do linii bocznej, FS kryje ,,over top” (mając przed sobą) skrzydłowego numer 1. Zachowanie free safety podczas inside release skrzydłowego numer 2, jest zależne od specyficznego ustawienia tego krycia. Może w takiej sytuacji przepuścić inside route biegnący do około 5 jardów i grać w tym czasie over top WR#1, w przypadku deep post może również zostać ze skrzydłowym nr 2.
Will LB
Jeśli WR2 biegnie do linii bocznej, Will ustawia się na jego wewnętrznej stronie. Jeśli skrzydłowy nr 2 biegnie vertical route, Will ma za zadanie przeciąć mu drogę i grać na ewentualny inside release skrzydłowego nr 1. Jeśli WR2 biegnie do środka, Will z reguły podąża za nim.
Podobnie sprawa wygląda po drugiej stronie boiska, ale tu obserwowany jest Tight End.
Tampa 2 jest modyfikacją Cover 2, w której środkowy LB (MLB) przy akcjach podaniowych cofa się w głęboką strefę, grając de facto jako trzeci safety. Autorami schematu byli Chuck Noll i Bud Carson, twórcy The Steel Curtain. Ale taktyka została rozpowszechniona w NFL przez zespół TB Buccaneers, na czele z HC Tonym Dungym i DC Monte Kiffinem.
Na przykładzie Nickel normal
Kolejnym zagadnieniem, jakie chcieliśmy poruszyć, zanim przejdziemy do specyficznych formacji, jest tzw ,,Gaps”. Są to przerwy pomiędzy zawodnikami linii ofensywnej, które służą zarówno do identyfikacji miejsca skierowania akcji biegowej ofensywy, jak również do określenia ścieżki przez którą przebiegnie zawodnik defensywny grający tzw. ,,blitz”.
Jak widać na powyższym schemacie, pomiędzy Centrem, a Guards mamy A-gap, pomiędzy Guards, a Tackles B-gap, a po zewnętrznej Tackles C-gap. Z punktu widzenia gry obronnej, defensywa dąży do ,,zapełnienia” każdej luki (Gap) w linii ofensywnej rywali. W zależności od ustawienia bazowego, luki te mogą być ,,wypełniane” przez graczy linii defensywnej (NT, DT, DEnds) lub Linebackers. Tu pojawia się kolejne istotne pojęcie, mianowicie ,,Technique”. Zawodnicy D-Line i Linebackers mają znacznie większą swobodę, jeśli chodzi ustawianie się, niż ma to miejsce w przypadku graczy linii ofensywnej. Mogą pozycjonować się naprzeciwko Centra, Guards czy Tackles. Mogą też grać na określoną Gap. ,,Technique” jest systemem numerycznym stworzonym, by jasno określić sposób gry i ustawienie linii defensywnej. Twórcami pomysłu byli O.A. ,,Bum” Phillips oraz Paul William ,,Bear” Bryant, a klasyfikacja powstała w czasach ich pracy w Texas A&M w 1957 roku.
I tak, liczby parzyste, w tym ,,0″ oznaczają ustawienie/gra naprzeciwko określonego zawodnika O-Line: Centra, Guards, Tackles i TEs. Liczby nieparzyste oznaczają grę na odpowiedni Gap, po bokach Centra, po zewnętrznej stronie LG/RG, LT/RT i TEs(w wypadku Tight Enda gra na wewnętrzną stronę to 7-technique, a na zewnętrzną 9-technique/Wide 9). Liczby parzyste z literą ,,i” oznaczają grę na wewnętrzną stronę odpowiedniego ofensywnego liniowego (C, Guards, Tackles).
Defensywa tekst strona 2 (z 5) -> klik)
Categories
AKTUALNOŚCI, FELIETONY, NFL, NFL, Wpisy
